“U dashka të dal natën vonë” dominohet nga lirika qytetare, shqetësimet e tundimet e autorit si qytetar i këtij vendi ku nuk mund të rrijë indiferent për çka konstaton në jetën shoqërore. Edhe kur ndodhej larg ai kurrë nuk e ndau veten prej asaj çfarë ndodhte në mënyrë të përditshme në Atdhe, e këtë e shpreh jo vetëm poezia, por edhe librat e tij me esé që trajtojnë problematikat e kohës.
Një prej kapitujve të vëllimit me titull
“Ode për Shkodrën” poezitë i kushtohen qytetit të lindjes, ato bulëzojnë në
vargjet emocionuese të fëmijërisë së nxehtë përvëluese e në poezitë e mallit
shkruar përtej oqeanit në mërgim. Këtë dashuri për vendlindjen autori e shfaq
me emocione edhe në esenë hyrëse të librit “Poetika e fëmijërisë në rrugën Badra” një
meditim si një rrugëtim i gjatë i përhershëm, i pandalshëm e herë-herë i
stërmundimshëm, si dhe rrethanat në të cilat lind arti poetik.